Hai,
Leuke vraag!
De afgelopen jaren is er nogal wat veranderd voor mij op het gebied van afstandsbehandelingen.
Hoe meer je bewustzijn ontwikkelt, hoe meer mogelijkheden je hebt met bewustzijn en energie.
Toen ik met Reiki begon (toen Westerse manier) visualiseerde ik redelijk wat tijdens de afstandsbehandeling (de ontvanger, de energie die er naartoe moest stromen, de posities die ik deed e.d.) en de behandelingen duurden over het algemeen ongeveer 10 minuten denk ik.
Het was dan klaar als ik dacht dat het klaar was, als ik voelde dat het klaar was of als ik geen energie meer voelde stromen.
Tegenwoordig is het heel anders. De afstands'behandelingen' gaan iets anders omdat ik over ben gegaan naar de meer oorspronkelijke Japanse manier, maar ook omdat mijn persoonlijke ontwikkeling nu heel anders is dan toen ik met Reiki begon (al gaan deze twee dingen ook redelijk hand in hand).
Nu is het vooral een soort Zijn. Een Zijn en verbinding met de ander, een soort energetische ruimte waarin je door de staat van bewustzijn de gelegenheid voor de ander creëert te ontvangen wat hij of zij nodig heeft. Ik kan het niet beter uitleggen dan dat op het moment.
Dat duurt van ongeveer een minuut tot enkele seconden, vaak.
Is het ook zo dat zolang je energie uit je handen voelt komen, diegene op de foto het dan ook nodig heeft en je pas moet stoppen wanneer je dit niet meer voelt?
Dat kan inderdaad een indicatie zijn.
Er zijn nog meer signalen waaraan je kunt weten dat de behandeling over is. Het (voelen/zien/horen/weten) stoppen van de energiestroom is denk ik een heel goede. Daarnaast is er nog een soort 'weten'.
*Gasshō*
Frank